นึกว่าง่าย

คนไทยกับคนลาวเป็นเพื่อนกัน  คนไทยมีเรืออยู่ลำหนึ่ง  วันหนึ่งเกิดน้ำท่วม  คนลาวนั่งไปกับเรือของคนไทย  โดยคนลาวนั่งอยู่หัวเรือ  คนไทยนั่งอยู่ท้ายเรือ  และเป็นคนพายเรือไป

เมื่อพายเรือไปได้สักพักหนึ่ง  เรือก็รี่ตรงไปจะชนต้นไม้  คนลาวตกใจกลัวบอกว่า

 “ซ้ายหน่อย ๆ”คนไทยก็พายงัดเล้กน้อย  เรือก็ไม่ชนต้นไม้  พายรอดไปได้

เมื่อพายเรือต่อไป  เรือก็รี่ตรงไปจะชนบ้าน  คนลาวเห็นดังนั้นก็ตกใจร้องบอกว่า  “ขวาหน่อย ๆ”  คนไทยก็พายงัดเล็กน้อย  เรือก็รอดไปได้โดยไม่ชนบ้าน

เจ้าคนลาวเลยเกิดสงสัย  จึงถามเจ้าคนไทยว่า  “นี่เรือของแกทำด้วยอะไรนะ  ถึงว่าง่ายอย่างนี้”

“ทำด้วยไม้ตะเคียนนะซิ”  คนไทยตอบ

คนลาวเมื่อกลับถึงบ้านก็บอกกับเมียว่า  “นี่น้องไม้ตะเคียนนี่ว่าง่ายจัง  พี่อยากจะขุดเรือจากไม้ตะเคียนสักลำ  ที่ข้างบ้านเรามีไม้ตะเคียนอยู่ต้นหนึ่ง  เดี๋ยวพี่จะโค่นมาขุดทำเรือนะ”

เมียก็บอกว่า  “มันจะทับบ้านพังนะพี่”

“ไม่ทับหรอก  ไม้ตะเคียนมันว่าง่ายจะตาย”  ฝ่ายผัวอธิบายสรรพคุณของต้นตะเคียน

ว่าคนลาวก็คว้าขวานไปฟันต้นตะเคียนทันที  ฟันไปๆ จวนจะขาดมันก็ค่อย ๆ เอนลงจะทับบ้าน  คนลาวก็ยืนโบกมือร้องตะโกนไปว่า  “ซ้ายหน่อย ๆ”  ต้นตะเคียนก็ล้มโครมลงทับหลังคาบ้านพังไปเรียบร้อย  เจ้าคนลาว  ก็คิด

บ่นในใจว่า  “เอ๊!  ต้นตะเคียนบ้านเรานี่  มันทำไมถึงดื้อจัง  ไม่เหมือนต้นตะเคียนของคนไทยเลย  ว่าง่ายแท้ ๆ

ข้อคิด  การเข้าใจอะไรที่ไม่ถูกต้อง  หรือการหลงเชื่อในสิ่งที่ผิด ๆ จะนำมาซึ่งความหายนะ  ฉะนั้นก่อนที่จะเชื่อสิ่งใดควรพิจารณาไตร่ตรองให้รอบครอบโดยใช้เหตุผล