วันพุธที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

เที่ยงยังไม่บ่าย




มีชายคนหนึ่งพร้อมกับเพื่อน  ไปนั่งรอรถไฟที่สถานี  รถจะมาถึงเวลาบ่ายโมง  ชายคนนั้นก็บอกให้เพื่อนไปดูนาฬิกาที่ตั้งอยู่ในบริเวณสถานีว่าบ่ายโมงหรือยัง
เพื่อนก็วิ่งไปดู  แล้วก็กลับมาบอกว่า  “เที่ยง  ยังไม่บ่าย”  ก็มานั่งรอรถกันต่อไป
นั่งรอกันอยู่พักใหญ่  ก็บอกให้เพื่อนวิ่งไปดูนาฬิกาอีกที  ว่าบ่ายโมงหรือยัง
เพื่อนก็วิ่งไปดูอีก  แล้วก็กลับมาบอกว่า  “เที่ยง  ยังไม่บ่าย”  ก็นั่งรอรถกันอีก  จนกระทั่งตะวันคล้อยไปแล้ว  ก็บอกให้เพื่อนวิ่งไปดูนาฬิกาอีกสักที
เพื่อนก็วิ่งไปดู  แล้วก็กลับมาบอกว่า  “เที่ยง  ยังไม่บ่าย”  เหมือนเดิม
ชายคนนั้นก็เกิดความสงสัย  จึงพูดกับเพื่อนว่า  “ไหนนาฬิกาที่เอ็งวิ่งไปดูมันอยู่ตรงไหน”
เพื่อนก็พาไปดู  พร้อมกับชี้บอกว่า  “นี่ไงล่ะ”

ชายคนนั้นหัวเราะไม่ออก  จึงพูดออกมาว่า  “โธ่เอ๋ย นั่นมันเครื่องชั่งน้ำหนักต่างหาก  ไม่ใช่นาฬิกา  เอ็งเข้าใจผิดไปแล้ว”

ข้อคิด  การใช้คนโง่เขลาเบาปัญญาไปทำสิ่งใด  อาจทำให้เกิดความเสียหายขึ้นได้  ฉะนั้นพึงระมัดระวังในการใช้คน

3 ความคิดเห็น:

  1. คนกำลังรอ กับคนให้ความหวัง ความรู้สึกนั้นต่างกันตรงที่ ความรู้สึกของคนรอนั้นจริงจัง แต่ความรู้สึกของคนให้ความหวัง นั้นไม่จริงจัง

    ตอบลบ
  2. ขออนุญาตฝากลิงค์นะคะ
    ท่านสามารถเข้ามาเลือกเล่น คาสิโนออนไลน์ ได้หลายรูปแบบร่วมสนุกกับเราได้เลย เกมส์คาสิโน แทงบาคาร่า, เล่นรูเล็ต , กำถั่ว และอื่นๆ อีกมากมาย ที่นี่เลยค่ะ
    https://www.999player.com

    ตอบลบ